Οξαλικά οξέα η αιτία πολλών ασθενειών

Προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν τα λεγόμενα οξαλικά δηλαδή μια και μόνο ομάδα φυσικών ενώσεων που βρίσκεται σε πολλές τροφές μας & τι μπορούμε να κάνουμε.

Η ομάδα των οξαλικών ενώσεων βρίσκεται κυρίως σε τροφές όπως  τα παντζάρια, το σπανάκι, τα φρέσκα φασολάκια, οι πράσινες πιπεριές, οι μπάμιες, ο μαϊντανός, η μελιτζάνα, τα κόκκινα σταφύλια, το ακτινίδιο, η σοκολάτα, τα φιστίκια, φλοιός του σταριού, τα κάσιους, το τσάι, τα αμύγδαλα, τα διάφορα μούρα, φράουλες μεταξύ άλλων. Δημιουργούνται επίσης από τις εκπομπές των μυκήτων όπως η Candida (μύκητας) και άλλων εχθρικών βακτηρίων της δυσβίωσης του εντέρου που πολλαπλασιάζονται διώχνοντας την φιλική εντερική χλωρίδα καταλαμβάνοντας το έντερό μας συνήθως μετά από χρήση αντιβιοτικών αλλά και από την λειτουργία του μεταβολισμού μας. Μπορείτε να βρείτε λίστα τροφίμων με υψηλά επίπεδα σε οξαλικά στο http://patienteducation.upmc.com/Pdf/LowOxalateDiet.pdf

Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι διατροφή χαμηλή σε οξαλικά ελάττωνε τα συμπτώματα των παιδιών με αυτισμό ή με σοβαρές διαταραχές ανάπτυξης όπως την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, την έντονη ανησυχία και νευρικότητα καθώς επίσης περπατούσαν με ευκολία και συμμετείχαν σε παιχνίδια. Ελαττώθηκαν αρκετά οι σωματικοί τους πόνοι και η κόπωση, βελτιώθηκε η ομιλία, η κοινωνικότητα, ο ύπνος, η κατανόηση η γραφή και συμμετοχή τους στο σχολείο μεταξύ άλλων. Επισημαίνεται εδώ ότι το 36% των παιδιών που συμμετείχαν στις έρευνες και ανήκαν στο φάσμα του αυτισμού είχαν αυξημένα οξαλικά στα ούρα τους σε σχέση με τα φυσιολογικά παιδιά.

Πώς προκαλούνται τα προβλήματα από τα οξαλικά

Πολλές πέτρες στα νεφρά ανήκουν στην ομάδα αυτή και ειδικότερα αποτελούνται από οξαλικό ασβέστιο. Οι πέτρες αυτές μπορεί να έχουν μέγεθος από τον κόκκο του ρυζιού έως και μια μπάλα του γκολφ. Υπολογίζεται ότι το 10% των ανδρών έχουν πέτρες στα νεφρά σε κάποια φάση της ζωής τους.

Νομίζοντας ότι το ασβέστιο ευθύνεται γι αυτές τις πέτρες πολύς κόσμος αποφεύγει να πάρει συμπληρώματα ασβεστίου χωρίς λόγο τελικά μιας και το ασβέστιο μπορεί και δεσμεύει το οξαλικό οξύ στο έντερο φτιάχνοντας έτσι κρυστάλλους οξαλικού οξέος που δεν απορροφώνται παρά αποβάλλονται με τα κόπρανα. Αν όμως το ασβέστιο στην διατροφή μας είναι χαμηλό τότε το οξαλικό οξύ παραμένει σε υγρή μορφή και αντί να αποβληθεί με την αφόδευση, απορροφάται από το έντερο στην κυκλοφορία του αίματος κι από εκεί σε διάφορα συστήματα. Όταν βρεθεί στα νεφρά δεσμεύει το ασβέστιο που θα βρει εκεί καταλήγοντας σε κρυστάλλους ή και πέτρες οξαλικού μπλοκάροντας την ούρηση προκαλώντας πόνο.

Εκτός όμως από την δημιουργία κρυστάλλων στα νεφρά μπορεί αυτοί να σχηματιστούν και στα κόκκαλα, στις αρθρώσεις (αρθριτικά), στα αγγεία (αρτηριακή πίεση ή φράξιμο), στους πνεύμονες (αναπνευστικά προβλήματα), στο νευρικό σύστημα ακόμη και στον εγκέφαλο (εγκεφαλική δυσλειτουργία & ψυχικές διαταραχές). Ακόμη οι κρύσταλλοι αυτοί μπορεί να σχηματιστούν στα κύτταρα του νωτιαίου μυελού και να προκαλέσουν αναιμία και υπολειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Επειδή οι κρύσταλλοι αυτοί είναι κοφτεροί μπορεί να προκαλέσουν ζημιά σε ιστούς και φλεγμονές.

Τα οξαλικά μπορεί να δεσμεύσουν μέταλλα στο σώμα μας όπως τον σίδηρο εξαφανίζοντάς τον με αποτέλεσμα την αδυναμία παραγωγής αίματος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί με τον ψευδάργυρο και το Μαγνήσιο με πιθανό αποτέλεσμα την έλλειψη τους ακόμη κι αν η διατροφή είναι πλούσια σε αυτά. Ας σημειωθεί ότι σε περιπτώσεις ψυχικών διαταραχών παρατηρείται συχνά η έλλειψη των παραπάνω μετάλλων. Από την άλλη τα οξαλικά με την ίδια ευκολία μπορούν να δεσμεύσουν και βαρέα ή τοξικά μέταλλα όπως τον υδράργυρο με αποτέλεσμα την μη αποβολή του και παραμονή σε όργανα και ιστούς του σώματος. Μητέρες που παρατήρησαν πολύ άσχημη αντίδραση των παιδιών μετά τον εμβολιασμό τους, ανέφεραν ότι τα παιδιά τους έπαιρναν αντιβίωση όταν έγινε ο εμβολιασμός. Εάν σκεφτούμε ότι η ανάπτυξη κάντιντα παρατηρείται  μετά την χρήση αντιβιοτικών και ότι αυτή ευθύνεται για την παραγωγή οξαλικών τα οποία με την σειρά τους μπορούν να δεσμεύσουν τον υδράργυρο που εμπεριέχουν κάποια από τα εμβόλια σαν συντηρητικό τότε σίγουρα οδηγούμαστε σε κάποια συμπεράσματα.

Τι να κάνουμε για να γλυτώσουμε από αυτά;

• Κάποια αντιμυκητιασικά φάρμακα βοηθούν στην μείωση των μυκήτων που μπορεί να προκαλούν υψηλά οξαλικά χρειάζεται όμως χρόνος κι επιμονή.
• Τα συμπληρώματα διατροφής με ασβέστιο σε μορφή κιτρικού ασβεστίου με κάθε κύριο γεύμα μπορεί να μειώσουν την απορρόφηση από το έντερο και την αποβολή τους.
• Η Ν-acetyl-glucosamine βοηθά στην παραγωγή του υαλουρονικού οξέος ώστε να μειωθεί ο πόνος που προκαλείται.
• Η χονδροϊτίνη και η βιταμίνη Β6 λέγεται ότι προλαμβάνουν την παραγωγή του οξαλικού ασβεστίου.
• Η κατανάλωση νερού βοηθά στην αποβολή τους.
• Η Ταυρίνη (αμινοξύ) βοηθά στην παραγωγή των χολικών οξέων που με την σειρά τους διαλύουν τα λιπαρά οξέα τα οποία δεσμεύουν τα οξαλικά.
• Τα προβιοτικά όπως το lactobacillus, Bifidobacterium  μπορεί να βοηθήσουν πολύ στην αποδέσμευση και αποβολή των οξαλικών από το έντερο.
• Τα Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα μπορεί να βοηθήσουν στην μείωση των οξαλικών ενώ υψηλή ποσότητα από τα Ωμέγα 6 μπορεί να προκαλέσει το αντίθετο αποτέλεσμα.
• Τα άλατα Μαγνησίου όταν χρησιμοποιούνται σε ολόσωμο μπάνιο μπορεί να βοηθήσουν στην αποδέσμευση και διάλυση των κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου και υδραργύρου ακόμη και αν βρίσκονται στα νεφρά με αποτέλεσμα την επιστροφή στο έντερο και αποβολή τους.
• Η βιταμίνη Ε, το σελήνιο και το αμινοξύ αργινίνη φαίνεται να μειώνουν τις επιπτώσεις των οξαλικών στον οργανισμό.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Tsao, G. Appl Microbiol. 1963 May; 11(3): 249-254. Production of Oxalic Acid by a Wood-Rotting Fungus.

2. Takeuchi H Konishi T, Tomoyoshi T. Observation on fungi within urinary stones. Hinyokika Kiyo. 1987 May;33(5):658-61.

3. Lee SH, Barnes WG, Schaetzel WP. Pulmonary aspergillosis and the importance of oxalate crystal recognition in cytology specimens. Arch Pathol Lab Med. 1986 Dec;110(12):1176-9.

4. Muntz FH. Oxalate-producing pulmonary aspergillosis in an alpaca. Vet Pathol. 1999 Nov;36(6):631-2.

5. Loewus FA, Saito K, Suto RK, Maring E. Conversion of D-arabinose to D-erythroascorbic acid and oxalic acid in Sclerotinia sclerotiorum. Biochem Biophys Res Commun. 1995 Jul 6;212(1):196-203.

6. Fomina M, Hillier S, Charnock JM, Melville K, Alexander IJ, Gadd GM. Role of oxalic acid overexcretion in transformations of toxic metal minerals by Beauveria caledonica. Appl Environ Microbiol. 2005 Jan;71(1):371-81.

7. Ruijter, G.J.G., van de Vondervoort, P.J.I. & Visser, J. (1999) Oxalic acid production by Aspergillus niger: an oxalate-non-producing mutant produces citric acid at pH 5 and in the presence of manganese. Microbiology 145, 2569–2576.

8. Ghio AJ, Peterseim DS, Roggli VL, Piantadosi CA. Pulmonary oxalate deposition associated with Aspergillus niger infection. An oxidant hypothesis of toxicity. Am Rev Respir Dis. 1992 Jun;145(6):1499-502.

9. Takeuchi H, Konishi T, Tomoyoshi T. Detection by light microscopy of Candida in thin sections of bladder stone. Urology. 1989 Dec;34(6):385-7.

10. Ghio AJ, Roggli VL, Kennedy TP, Piantadosi CA. Calcium oxalate and iron accumulation in sarcoidosis. Sarcoidosis Vasc Diffuse Lung Dis. 2000 Jun;17(2):140-50.

11. Ott SM, Andress DL, Sherrard DJ. Bone oxalate in a long-term hemodialysis patient who ingested high doses of vitamin C. Am J Kidney Dis. 1986 Dec;8(6):450-4.

12. Hall BM, Walsh JC, Horvath JS, Lytton DG. Peripheral neuropathy complicating primary hyperoxaluria. J Neurol Sci. 1976 Oct;29(2-4):343-9.

13. Sahin G, Acikalin MF, Yalcin AU. Erythropoietin resistance as a result of oxalosis in bone marrow. Clin Nephrol. 2005 May;63(5):402-4.

14. Sarma AV, Foxman B, Bayirli B, Haefner H, Sobel JD. Epidemiology of vulvar vestibulitis syndrome: an exploratory case-control study. Sex Transm Infect. 1999 Oct;75(5):320-6.

15. http://wisewitch.blogspot.com/2006/07/guaifene-sinfibromyalgia-and-oxalates.html

16. http://www.diagnoseme.com/cond/C510175.html

17. http://www.vulvarpainfoundation.org/Low_oxa-late_treatment.htm

18. Shirane Y, Kurokawa Y, Miyashita S, Komatsu H, Kagawa S. Study of inhibition mechanisms of glycosaminoglycans on calcium oxalate monohydrate crystals by atomic force microscopy. Urol Res. 1999 Dec;27(6):426-31.

19. Chetyrkin SV, Kim D, Belmont JM, Scheinman JI, Hudson BG, Voziyan PA. Pyridoxamine lowers kidney crystals in experimental hyperoxaluria: a potential therapy for primary hyperoxaluria.

20. Sangaletti O, Petrillo M, Bianchi Porro G. Urinary oxalate recovery after oral oxalic load: an alternative method to the quantitative determination of stool fat for the diagnosis of lipid malabsorption. J Int Med Res. 1989 Nov-Dec;17(6):526-31.

21. Kumar R, Mukherjee M, Bhandari M, Kumar A, Sidhu H, Mittal RD. Role of Oxalobacter formigenes in calcium oxalate stone disease: a study from North India. Eur Urol. 2002 Mar;41(3):318-22.

22. Azcarate-Peril MA, Bruno-Barcena JM, Hassan HM, Klaenhammer TR. Transcriptional and functional analysis of oxalyl-coenzyme A (CoA) decarboxylase and formyl-CoA transferase genes from Lactobacillus acidophilus. Appl Environ Microbiol. 2006 Mar;72(3):1891-9.

23. Baggio B, Gambaro G, Zambon S, Marchini F, Bassi A, Bordin L, Clari G, Manzato E. Anomalous phospholipid n-6 polyunsaturated fatty acid composition in idiopathic calcium nephrolithiasis. J Am Soc Nephrol. 1996 Apr;7(4):613-20.

24. Gambaro G, Bordoni A, Hrelia S, Bordin L, Biagi P, Semplicini A, Clari G, Manzato E, Baggio B. Dietary manipulation of delta-6-desaturase modifies phospholipid arachidonic acid levels and the urinary excretion of calcium and oxalate in the rat: insight in calcium lithogenesis. J Lab Clin Med. 2000 Jan;135(1):89-95.

25. Santhosh Kumar M, Selvam R. Supplementation of vitamin E and selenium prevents hyperoxaluria in experimental urolithic rats. J Nutr Biochem. 2003 Jun;14(6):306-13.

26. Pragasam V, Kalaiselvi P, Sumitra K, Srinivasan S, Varalakshmi P. Pragasam V, Kalaiselvi P, Sumitra K, Srinivasan S, Varalakshmi P. Counteraction of oxalate induced nitrosative stress by supplementation of l-arginine, a potent antilithic agent. Clin Chim Acta. 2005 Apr;354(1-2):159-66. Epub 2005 Jan 19.

27. Takenouchi KAso K, Kawase K, Ichikawa H, Shiomi T. On the metabolites of ascorbic acid, especially oxalic acid, eliminated in urine, following administration of large amounts of ascorbic acid. J Vitaminol (Kyoto). 1966 Mar 10;12(1):49-58.

28. Curhan, G. C., Willett, W. C., Speizer, F. E., Stampfer, M. J. Intake of vitamins B6 and C and the risk of kidney stones in women. J Am Soc Nephrol 10:4:840-845, Apr 1999

29. Dolske MC, Spollen J, McKay S, Lancashire E, Tolbert L. A preliminary trial of ascorbic acid as supplemental therapy for autism. Prog. Neuropsycho-pharmacol Biol Psychiatry. 1993 Sep;17(5):765-74.