Μέθοδος που ενεργοποιεί, αποσυμφορεί και εναρμονίζει τα θεραπευτικά κέντρα του σώματος, με σκοπό την επαναφορά της καλής λειτουργίας, ομοιόστασης και υψηλής ζωτικότητας. Σε αντίθεση με τον Κινέζικο βελονισμό, όπου η ενεργοποίηση των κέντρων αυτών γίνεται διεισδυτικά με πολύ λεπτές βελόνες, στον ηλεκτροβελονισμό γίνεται με την επαφή στα κέντρα αυτά, ακίδας στην οποία διοχετεύεται ηλεκτρισμός, για την επαναφορά της ισορροπίας στο σώμα μας. Η τάση είναι πολύ χαμηλή και θα έλεγε κανείς, ανεπαίσθητη. Τα αποτελέσματα όμως είναι και με την πρώτη κιόλας συνεδρία ορατά.

Ο ηλεκτροβελονισμός (χωρίς βελόνες) είναι μια τεχνική βελονισμού που έχει μόλις αρχίσει να χρησιμοποιείται. Μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι ο ηλεκτροβελονισμός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από γιατρούς στη Γαλλία και την Ιταλία ήδη από τις αρχές του 1800. Άλλοι αποδίδουν την ανακάλυψή τους σε Ιάπωνες επιστήμονες τη δεκαετία του 1940 που ενδιαφέρονταν να συντομέψουν την επούλωση σε οστικά κατάγματα. Ακόμα άλλοι ισχυρίζονται ότι ο ηλεκτροβελονισμός δεν αναπτύχθηκε πραγματικά μέχρι το 1958, όταν οι βελονιστές στην Κίνα άρχισαν να πειραματίζονται με αυτό ως μια μορφή ανακούφισης του πόνου.

Όποια και αν είναι η περίπτωση, ο ηλεκτροβελονισμός (χωρίς βελόνες) είναι μια ολοένα και πιο δημοφιλής μορφή θεραπείας και χρησιμοποιείται συνήθως από επαγγελματίες της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής για μια ευρεία ποικιλία καταστάσεων στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ο ηλεκτροβελονισμός (χωρίς βελόνες) είναι αρκετά παρόμοιος με τον παραδοσιακό βελονισμό, καθώς τα ίδια σημεία διεγείρονται κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Όπως συμβαίνει με τον παραδοσιακό βελονισμό, η ακίδα του εξοπλισμού ακουμπάει σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος. Η συσκευή στη συνέχεια παράγει συνεχείς ηλεκτρικούς παλμούς χρησιμοποιώντας μπαταρία (6 Volt). Σ’ αυτές τις συσκευές υπάρχουν επιλογές που ρυθμίζουν τη συχνότητα και την ένταση του παλμού που παρέχεται, ανάλογα με την κατάσταση που αντιμετωπίζεται.

Ένα πλεονέκτημα του ηλεκτροβελονισμού είναι ότι ο ηλεκτροβελονιστής δεν χρειάζεται να είναι τόσο ακριβής με την τοποθέτηση της ακίδας. Αυτό συμβαίνει επειδή το ρεύμα που διοχετεύεται μέσω της ακίδας διεγείρει μια μεγαλύτερη περιοχή από την ίδια τη βελόνα. Το μεγαλύτερο όμως πλεονέκτημα είναι ότι ο ηλεκτροβελονισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς τη χρήση βελόνων. Μια παρόμοια τεχνική που ονομάζεται διαδερμική διέγερση ηλεκτρικών νεύρων, ή TENS, χρησιμοποιεί ηλεκτρόδια που είναι κολλημένα στην επιφάνεια του δέρματος αντί να εισάγονται. Το πλεονέκτημα αυτών των διαδικασιών είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άτομα που έχουν φόβο από βελόνες.

Σύμφωνα με τις αρχές της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής, η ασθένεια προκαλείται όταν το τσι δε ρέει σωστά σε όλο το σώμα. Οι ηλεκτροβελονιστές καθορίζουν εάν το τσι είναι αδύναμο, στάσιμο ή άλλως εξισορροπημένο, πράγμα που δείχνει τα σημεία που πρέπει να διεγερθούν. Ο ηλεκτροβελονισμός (χωρίς βελόνες) θεωρείται ιδιαίτερα χρήσιμος για καταστάσεις στις οποίες υπάρχει συσσώρευση τσι, όπως σε σύνδρομα χρόνιου πόνου ή σε περιπτώσεις όπου το τσι είναι δύσκολο να διεγερθεί.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ηλεκτροβελονισμός έχει μελετηθεί για διάφορες ασθένειες. Έχει χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά ως μορφή αναισθησίας, ως ανακούφιση πόνου για μυϊκούς σπασμούς και θεραπεία για νευρολογικές διαταραχές. Άλλες μελέτες εξέτασαν το ρόλο του ηλεκτροβελονισμού στην αντιμετώπιση παθήσεων του δέρματος όπως η ακμή, ο νεφρικός κολικός και η ναυτία που προκαλείται από τα φάρμακα κατά του καρκίνου. Υπάρχουν επίσης ορισμένες ενδείξεις ότι η ηλεκτρική διέγερση των σημείων βελονισμού ενεργοποιεί το σύστημα ενδορφινών, γεγονός που θα μπορούσε να μειώσει την αρτηριακή πίεση και να μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου.