Ψυχοθεραπεία και διατροφή

Όταν δεν ακούμε την ανάγκη του σώματος μας κινδυνεύουμε να σαμποτάρουμε την όποια προσπάθεια, θέτοντας εμπόδια αντί να υποβοηθούμε και να υποστηρίζουμε τον στόχο μας. Η σωματική υγεία είναι αναπόφευκτα συνδεδεμένη με την ψυχική ανάγκη, που όσο την αγνοούμε μοιάζει σαν να προσπαθούμε να φορέσουμε ένα ρούχο στενό, που δε μας ταιριάζει, που περιορίζει τις κινήσεις και την άνεσή μας. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι επισκέπτονται διαιτολόγους και διατροφολόγους προκειμένου να τους βοηθήσουν να ακολουθήσουν μια πιο υγιεινή διατροφή. Το αποτέλεσμα είναι τα κιλά που χάνουν, να τα ξαναπαίρνουν καθώς δεν έχει επιλυθεί η   σύγκρουση που τους οδηγεί στην κατανάλωση φαγητού και να εμπίπτουν έτσι σε ένα φαύλο κύκλο.

Πιθανόν να ακολουθήσει το άτομο και κάποια φαρμακευτική αγωγή για να καταπολεμήσει συναισθήματα έντονου άγχους ή καταθλιπτικά συμπτώματα, αν κριθεί απαραίτητο από τον εκάστοτε ψυχίατρο. Το φαγητό είναι μία από τις μεγάλες απολαύσεις της ζωής, και η υπερφαγία είναι ένα από τα αυξανόμενα προβλήματα. Στις διατροφικές διαταραχές όμως, όπως η ανορεξία, η βουλιμία ή η υπερφαγία, τα τρόφιμα και τα συναισθήματα μπλέκονται με έναν απειλητικό για την υγεία τρόπο. Η διατροφική συμπεριφορά συνδέεται και επηρεάζεται κατά κύριο λόγο από τον τρόπο σκέψης του ατόμου σε σχέση με το περιβάλλον και τον εαυτό του, καθώς και από τον τρόπο που αισθάνεται για τον εαυτό του. Η κατάθλιψη σχετίζεται άμεσα με τις διατροφικές διαταραχές, καθότι συνοδεύεται από χαμηλή αυτο-εκτίμηση και υπερβολικό άγχος Το συναισθηματικό φαγητό αφορά μια κατάσταση κατά την οποία ενώ το άτομο έχει καλύψει τις διατροφικές του ανάγκες, παρόλα αυτά συνεχίζει να επιθυμεί την περαιτέρω κατανάλωση τροφής, με σκοπό την κάλυψη κάποιου θετικού η αρνητικού συναισθήματος. Το άγχος επηρεάζει την ποιότητα της διατροφής, μέσω της εφαρμογής ανθυγιεινών διατροφικών μοτίβων, κάτι που συχνά ενισχύει ακόμη περισσότερο το άγχος. Επιπλέον, το άτομο στο τέλος βιώνει έναν φαύλο κύκλο άγχους – ανθυγιεινής διατροφής – αλλαγής εικόνας σώματος – κατάθλιψης.  Επικεντρωνόμαστε στην πρόσληψη τροφής η οποία δεν οδηγείται από την πείνα. Θέλουμε να βρούμε τη σχέση μεταξύ συναισθημάτων και πρόσληψης τροφής που παίρνει τη μορφή μιας ενισχυμένης όρεξης για τα εύκολα διαθέσιμα τρόφιμα. Τα προβλήματα των διαταραχών πρόσληψης της τροφής δεν είναι μόνο προβλήματα σχετικά με τον τρόπο που καταναλώνονται οι τροφές αλλά είναι προβλήματα που σχετίζονται με την εικόνα που έχουμε για το σώμα μας αλλά και τη γενικότερη φροντίδα και αγάπη προς τον εαυτό μας. Είναι συχνά πολύ εμφανές ότι οι άνθρωποι με προβλήματα ως προς τη διατροφή τους έχουν κακή εικόνα για το σώμα τους και  προσπαθούν να διορθώσουν τις «ατέλειες» με εξαντλητικές και βασανιστικές δίαιτες και οδηγούν σε βουλιμικά επεισόδια καταλήγοντας αυτοκαταστροφικά. Πολλές φορές είναι απαραίτητο να γκρεμίσουν μέσα τους την υπερβολική αυστηρότητα και να οικοδομήσουν μια  πιο μαλακή επαφή με τον εαυτό και με  το σώμα . Εξυπακούεται ότι για την πραγματοποίηση αυτών των αλλαγών απαιτείται χρόνος, δοκιμές, πραγματοποίηση λαθών  σε μια πορεία αλλαγής και αποδοχής. Η ψυχοθεραπεία  καλείται να δώσει τα εναύσματα αλλά και την ώθηση για όλες αυτές τις αλλαγές. Η εικόνα του σώματος, η εκτίμηση η αγάπη και η φροντίδα προς τον εαυτό και το σώμα αποτελούν μείζονα σημεία στα οποία η  ψυχοθεραπεία καλείται να επικεντρωθεί. Αλλά και θέματα όπως ο τρόπος που τρώμε, οι ανάγκες που καλύπτουμε, τα συναισθηματικά κενά, η έκφραση των συναισθημάτων  αποτελούν επίσης μεγάλες περιοχές αλλαγών στην πορεία της θεραπείας. Όταν η ανάγκη για έλεγχο και αυτοκυριαρχία καταλήγει να εκτονώνεται και να εξαντλείται στον έλεγχο της τροφής, στην αποφυγή του κακού φαγητού και στην επιμονή στην υγιεινή επιλογή, η σχέση με την τροφή μετατρέπεται σε ένα αυστηρό, ενίοτε πνιγηρό σχήμα που παραβιάζει τις οργανικές αλλά και ψυχικές ανάγκες για μια πιο χαλαρή προσέγγιση στην επιλογή του φαγητού, ακυρώνοντας την έννοια της απόλαυσης. Το άγχος και οι ορμόνες οδηγούν στην υπερβολική κατανάλωση τροφής, αλλά και η εικόνα σώματος  λαμβάνει μεγαλύτερη προσοχή. Το συναισθηματικό φαγητό είναι όταν  ένα άτομο συνεχίζει να τρώει, αν και έχει καλύψει τις διατροφικές του ανάγκες, με σκοπό την εκτόνωση ή την καταπολέμηση κάποιου θετικού ή αρνητικού συναισθήματος. Η υπερκατανάλωση τροφής συνιστά την αποζημίωση ή και την αντίδραση στα αρνητικά κυρίως συναισθήματα.

H ψυχοθεραπευτική δουλειά συνδυάζει τον νου και το σώμα και αποτελεί ένα μεγάλο συμπληρωματικό κεφάλαιο άμεσης βοήθειας στους ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια ειδικά όταν παίρνουν την απόφαση να πετάξουν από πάνω τους τα περιττά κιλά η όταν υπάρχουν διατροφικές διαταραχές. Κατά τη διαδικασία της ατομικής η ομαδικής ψυχοθεραπείας , τα άτομα μαθαίνουν να έρχονται πιο κοντά στον εαυτό τους, να αντιλαμβάνονται και να κατανοούν τις πραγματικές τους ανάγκες, τα πιο αυθεντικά τους συναισθήματα και τις πιο βαθιές σκέψεις τους έτσι ώστε να δούνε πιο καθαρά τι τους εμποδίζει να έχουν μια επιθυμητή ροή στη διάρκεια της διατροφής .Το σώμα με όλες τις ιδιότητες, χαρακτηριστικά, μνήμες και αντιδράσεις του, αποτελεί ένα  εξαιρετικό εργαλείο  για την πιο ολοκληρωμένη εξέλιξη και ωρίμανση του ατόμου αναγνωρίζοντας τι τον εμποδίζει να προχωρήσει κάνοντας δίαιτα. Στην θεραπεία ατομική η ομαδική εξερευνούμε :

• Συναισθηματικά συμπτώματα – άγχος, φόβος, θλίψη, απελπισία
• Αρνητική εικόνα εαυτού – έλλειψη αυτοπεποίθησης, αυτοεκτίμησης
• Σχέσεις με το περιβάλλον – φοβίες, κρίσεις πανικού, δυσκολία στην επικοινωνία και τις διαπροσωπικές σχέσεις κλπ.

Στη Σωματική ομαδική Ψυχοθεραπεία το σώμα θεωρείται αλληλένδετο με τη συναισθηματική ζωή και την ύπαρξη μας. Η θεραπεία γίνεται μέσα από  διαφορετικές τεχνικές όπως η αναπνοή,  η γείωση, η χαλάρωση, η σωματική επαφή, η οπτική επαφή, η  έκφραση με ήχους, που σε βάθος χρόνου, βοηθούν στην αλλαγή οπτικής και να ανακαλύψουν σταδιακά ,να παρατηρήσουν τον εαυτό τους , να αποκτήσουν πιο κοντινή σχέση με το σώμα , να ακούν την ανάγκη του και να δουλευτούν οι απαγορεύσεις,  οι ενοχές,  η ντροπή, ο φόβους που έχουν ακινητοποιήσει το σώμα τους.

Για τη Vitascan

A.M.